Bastion św. Gertrudy i zachodni ciąg fortyfikacji Gdańska¶
Z Placem Wałowym sąsiaduje bastion św. Gertrudy.
Początek XVII w. to czas budowy 14 bastionów w Gdańsku.
Do dziś zachowały się: bastion św. Gertrudy, Żubr, Wilk, Wyskok, Miś, Królik oraz Ogrodowy.
Bastiony były wyposażone w stanowisko artyleryjskie, magazyny prochu, wozownie artyleryjskie, stanowiły punkt obserwacyjny.
W kazamatach (sklepionych schronach przykrytych warstwą ziemi) mieściły się magazyny amunicji.
Poza bastionami dodatkowe utrudnienia dla wroga stanowiły dwie fosy oraz posadzone wzdłuż brzegów kłujące i gęste głogi.
Na terenie Starego Przedmieścia znajduje się bastion św. Gertrudy. Bastion ten stanowił południowy narożnik zachodniego ciągu fortyfikacji, jego nazwa pochodzi od szpitala św. Gertrudy, który niegdyś był położony w pobliżu.
Bastion św. Gertrudy w czasie drugiej wojny światowej pełnił funkcję schronu przeciwlotniczego dla ludności, a po wojnie magazynu gdańskich zakładów UNIMOR i DAGOM-a.
Dziś tereny bastionów mają charakter rekreacyjny. Znajdują się tam ścieżki piesze i rowerowe. Bastiony stanowią punkt widokowy, skąd można podziwiać nie tylko rozległe tereny, ale także liczne ptactwo żerujące nad wodami Opływu Motławy.
Bastiony miały swoje potoczne nazwy. Bastion św. Gertrudy był nazywany „Siódemką”, ponieważ w pobliżu znajdowała się szkoła nr 7. Bastion Żubr był nazywany „Kręconą”, ze względu na spiralne ścieżki prowadzące na szczyt.
Okolice bastionów były miejscem zabaw dzieci, np. w Indian, poszukiwaczy skarbów. Dzieci bawiły się, odtwarzając sceny z filmów oraz książek, np. z „Pana Samochodzika”, „Winnetou”.
Teren przy bastionach był podzielony na swego rodzaju dzielnicowe rewiry, jedna ekipa dzieci zajmowała terytorium przy bastionie Żubr, druga ekipa terytorium przy bastionie św. Gertrudy.
Z bastionów zjeżdżało się z nich sankach, zimą jeździło się na łyżwach i grało w hokeja na zamarzniętej wodzie fosy.
Młodzież wchodziła do podziemnych tuneli bastionu św. Gertrudy. Ponoć można było wyjść aż na Biskupiej Górce.
